سیب سرخ زندگی

قلمم را در دستم جابجا می‌کنم، سیب‌های کال زیر دستم جان می‌گیرند، سرخ می‌شوند و بر درخت زندگی شکوفه می‌دهند. حرف‌هایم اما نیمه‌تمامند و کاغذهایی که تا چشم کار می‌کند در انتظار طرحی نو. من حرف‌های نیمه‌تمامم را نخواهم گفت و نامه بی‌پایانم را به سر نخواهم برد. این تنها طرح‌واره‌ای است از سرود بی‌پایان من. سرودی که ضامن سرخی سیب بر درخت زندگی خواهد شد.

برخیز سیب سرخ زندگی را گاز بزن. قلمت را بردار و نقش خودت را بر دیوار زندگی طرح بزن. قلمت را که برداری دنیا را با نگاه خودت رنگ می‌زنی. همین کافی است...

عکس و طرح کار خودمه